Friday, February 11, 2011

مصر / میدان "التحریر" / پخش مستقیم

مصر /  میدان "التحریر"  /  پخش مستقیم

جنبش های آنلاین:
-  ایران، خرداد 88 ، مردم در پی تقلب گسترده ی انتخاباتی در اعتراض به روند پیش آمده به خیابان رفتند، در نبود خبرنگاران داخلی و خارجی، در نبود امکانات رادیو-تلویزیونی برای پوشش این حرکت مردمی.
شهروندان آن طور که گذشت ، خود چشم بیدار تحولات جامعه شدند و دست به ثبت وقایع زدنر.
مفهومی شکل گرفت که ما آن را امروز "شهروند- خبرنگار" می نامیم. عکس ها، ویدئوها و شرح وقایعی که این شهروند- خبرنگاران ثبت کرده بودند به سرعت از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعیِ آن در اقصی نقاط عالم دیده شد.
این بود اولین جنبش- آنلاینِ تاریخ.

انقلاب پخش مستقیم:
-  مصر، بهمن 89 ، مردم به دعوت جنش جوانان 6 آوریل ، به تاسی از اقدام مردم تونس، در خیابان های قاهره، اسکندریه و ... علی الخصوص مییدان "التحریر" قاهره، گرد هم آمدند و خواهان پایان ریاست حسنی مبارک و حزب او بر مصر شدند. اتفاقی که از همان روز اول به صورت زنده از طریق شبکه های خبری اعم از گروه الجزیره ، بی بی سی، العربیه و چندین کانال مختلف دیگر پخش شد.
در حالی که مردم مصر در میدان تحریر گرد می آمدند، مردم دنیا چشم به میدان التحریر و نیروی محرک تحولاتی جدید در این تکه ی عالم دوخته بودند. میدان تحریر صرفا مقر تجمع معترضان مصری نبود، این میدان باشگاهی(وعده گاهی) بود که همه مردم دنیا، هر روز، از بام تا شام و در طول شب آنجا جمع می شدند، زنده ی زنده، و علیه نظمی کهنه و نخ نماشده، علیه آن ها ه در توهم پدرسالاری جوامع اند، شعار می دادند.
من و ما ، همه ، تا به امروز هجده روز تمام را در میدان "التحریر" زیسته ایم؛ مانند آن ها هیجان ریخته ایم، اشک ریخته ایم، درد کشیده ایم، غذا خورده و خوابیده ایم. امروز هجدهمین روز است که من در وسط میدان التحریر - به لطف فن آوری LIVE - چادر زده ام.
اینجا -میدان التحریر-  - به یمن پخش زنده- باشگاهی ست چندین بار پرعضو تر از همه ی شبکه های اجتماعیِ فضای وب.
مبارک و حزب اش تنها در برابر مردمِ حضورا گردآمده در میدان التحریر در مصر پاسخ گو نبودند. بل که دنیا از آنان سوال داشت.
جهان در پوست میدانی جمع آمده بود و میدانی کوچک وسعت جهانی یافته بود.
تنها این انقلاب بود که با سردمداری مردم مصر و با مشارکتی اینگونه از مردم دنیا واقع شد.
اولین انقلاب پخش زنده تاریخ.
میدان "التحریر" /  انقلاب  /  پخش مستقیم

Tuesday, February 8, 2011

بیداری اروپایی فاشیسم ، آغازی دوباره

بیداری اروپایی فاشیسم ، آغازی دوباره
باز بگویید کدام فاشیسم، باز بگویید «در عصر گردش آزاد اطلاعات » و در فصل آزادی های مدنی دیگر خبری از فاشیسم  و آن هم از نوع سیاسی و فعال اش نمی شود! 
بگویید احمدی نژاد و  مشایی کسی نیستند، خطری برای چیزی نیستند، خطر اصلی کس دیگریست! بگویید متوهمی، مالیخولیا داری ، بگویید دچار شکاکیت مفرط شده ای! بگویید پارانوییدیی! فاشیسم ایرانی توهم است.
بگویید نژادپرستی دیگر رنگی ندارد، برای دنیا دیگر خطری نیست!
بگویید آخرین مدافعان نژادپرستی از هر نوعی در حال مردن اند.
مگر گوشتان کر شده است؟ مگر چشمانتان نمی بیند؟
حتی اگر بگذریم از اینکه اروپا را راستگرایی دارد فرا میگیرد (و به تعبیری حهان را)؛ 
راست های فرانسوی حکم به اخراج کولی ها می کنند! کافی نبود که از ماشین شیطان پیاده شوید؟  
حکم به ممنوعیت ساخت مناره می دهند ، باز هم هیچ؟
در بریتانیا دانشجوهای خارجی را محدود می کنند، به نژادپرستی و راستگرایی مربوط نیست؟
آخر «راست» اگر «راستگرایی» نکند که نمی شود! کامرون حزب محافظه کار که نمی شود مرزها را باز کنند به روی چرکین پوستان و آسیایی های مانگلو و عرب های بادیه! 
دیگه خودشون دارن میگن داد میزنن، «ملت آلمانی» در خطر افتاده است. «سیاست چند فرهنگی» شکست خورده است. امروز بزرگ ترین خطر ، خطر اسلام تروریستی ست!
آن هم در کنفرانس امنیتی ، اینگونه بی پرده از  این گونه جدید لباس امنیت پوشیده ی فاشیسم سخن می گویند.
به یاد بیاورید که یهودی های بینوای اروپا بهنگامه ی جنگ دوم جهانی نیز مخل امنیت بودند! (آن موقع هنوز اسراییلی نبود) و نیز کردهای حلبچه، و ارامنه ی زیر سلطه ی عثمانی! 
همه آن کشتارها با بهانه ای قابل دفاع آغاز شد:
امنیت
گفتم که اگر فردا روزی واقعه ای بدتر رخ داد(چه که اموز یا زودتر افتاده است) کمتر گریه کنیم.
غول خفته ی فاشیسم ، دوباره بیدار میشود. تو  گویی تنها چند صباحی در چرت بود.
این ها را گفتم تا مسخره ام نکنید اگر هنوز از فاشیسم می گویم.
تا به نام ساده اندیشی و یا بدبینی فراموش نکنید این زنهار را.


Tuesday, February 1, 2011

اولویت آگاهی بر دموکراسی

 اولویت آگاهی بر دموکراسی

آن دیوانه ای که دموکراسی را بر فلسفه مقدم دانسته است، نه تا به حال در خاور میانه زندگی کرده است، و نه حتی به تحولات آن در قرن اخیر آشنا بوده است. -شاید حتی آلمان را هم نمی شناخته است!-
بی شک اگر در خاور میانه انتخاباتی آزاد با امکاناتی برابر در هر کشور  برای همه گروه ها و احزاب برگذار شود، نتیجه به نفع تندروهایی خواهد بود که اعتقادی به دموکراسی ندارند، مگر به عنوان تاکتیکی برای کوتاه مدت و رسیدن به قدرت.
حزب الله در لبنان، راست های یهودی افاطی در اسراییل، احمدی نژاد در ایران (البته کمی قدیمی شده است) اخوان المسلمین در مصر ، و حتی حتی طالبان در افغانستان.
- می شود به مورد تاریخی آلمان نیز اشاره کردکه حزب نازی توسط انتخاباتی دموکراتیک به قدرت رسید- 
به قول یکی از تحلیلگران مسایل خاور میانه: این گروه ها به دموکراسی معتقد اند، اما فقط یک بار ، یک انتخابات، برای همیشه.

Ironic Performance Art - هنر اجرایی آیرونیک

Ironic Performance Art  -  هنر اجرایی آیرونیک

هنر اعتراض یا اعتراض هنری
دیروز  زمانی که مصری ها در میدان التحریر قاهره گرد هم آمده بودند، چون دیدند که جت های نظامی برای ترساندن آنها بالای سرشان - آن هم در ارتفاع پایین - پرواز میکنند، با کنار هم ایستادن عبارت «مرگ بر مبارک» را به زبان عربی بر زمین نقش کردند.
مخاطبان این اثر هنری چه کسانی بودند؟ 
بی شک تنها و تنها کسانی که از آسمان این اثر رامی دیدند، جت های نظامی!